رأی وحدت رویه شماره 553 هیأت عمومی دیوان عالی کشور مورخ 3/2/1370
موضوع: لزوم صدور حکم از سوی دادگاه حقوقی یک در مواردی که دادگاه مزبور در مقام تجدیدنظر احکام دادگاه حقوقی دو عمل میکند.
از شعب 17 و 18 دیوان عالی کشور آرای متفاوت در مورد پروندههای مشابه صادر شده و درخواست طرح در هیأت عمومی دیوان عالی کشور به منظور صدور رأی وحدت رویه میشود.
خلاصه پروندهها و آرای صادره به شرح زیر میباشد:
خلاصه پرونده اول
در پرونده شماره 65/505 آقای ج متولی (مدیر اماکن متبرکه) مدرسه علمیه حضرت امام خمینی در خرمآباد برای آقای س اظهارنامهای ارسال و اظهار نموده است، ساختمان مدرسه مذکور موقوفه (وقفی) است و تحت تولیت (سرپرستی) وی میباشد، هنگام احداث و ساخت آن شما مدتی به عنوان کارگر در آنجا کار کرده و مزد خود را دریافت نمودهاید و در این مدت از لحاظ کمک و مساعدت به شما اجازه داده شده در طبقه زیرزمین بیتوته (اقامت موقت) کنید.
اکنون که کارها تمام و تسویه حساب شده اخطار میشود، ظرف ده روز از تاریخ رؤیت (دیدن)، زیرزمین را تخلیه نمایید، چون مخاطب تخلیه نکرده، متولی به دادسرای خرمآباد مراجعه و درخواست صدور حکم به رفع تصرف عدوانی (تصرف، بدون رضایت صاحب ملک) نموده دادسرای خرمآباد با شنیدن اظهارات طرفین (خواهان و خوانده) به شرح دادنامه به استناد ماده 10 قانون تصرف عدوانی حکم به رفع تصرف عدوانی و خلع ید (رفع تصرف غیرمجاز) متصرف را صادر مینماید.
رأی دادگاه تجدیدنظر
از طرف محکوم علیه (کسی که رأی به ضرر او صادر شده) به حکم، اعتراض شده و به دادگاه حقوقی یک خرمآباد دادخواست پژوهش (تجدیدنظر) میدهد و دادگاه مذکور به موجب نظریه 65/281 با استدلال این که رأی دادسرای شهرستان طبق موازین قانونی صادر شده، نظر به رد پژوهشخواهی (تجدیدنظرخواهی) و تأیید حکم پژوهش خواسته داده و آقای س به نظریه اعتراض و شعبه 17 دیوان عالی کشور به موجب دادنامه 552/17 مورخ 20/8/66 رأی صادر نموده است.
منبع: موسسه حقوقی کیانداد
وکیل دعوای زوجین
:: بازدید از این مطلب : 225
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0